- бүк
- зат. Ағашы тығыз өскен жер; бытқыл. Қалың б ү к т і ң іші буып тұр (Қ. Ысқақ, Тұйық, 85).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.